Handacupunctuur
is net als gewone acupunctuur op verschillende niveaus te beoefenen.
basisbehandeling van de onderrug
1.De corresponderende behandeling.
Deze simpelste vorm is door de leek
vrij snel te leren. Je zoekt de overeenkomstige plaatsen op waar het probleem
zit.
Je zoekt daar de gevoelige punten en je behandelt deze punten met naald,
door druk of massage met een stomp potlood, door er een magneetje
op te plakken, door het punt met wat wierook te verwarmen, door elektrische
stimulatie enz.
2.Basistherapie.
Deze gebruik je wanneer de corresponderende
behandeling niet of onvoldoende helpt. Er staan hier een aantal puntencombinaties
ter beschikking die bij een acute aandoening gebruikt kunnen worden. Deze
basisformules kunnen ook vrij eenvoudig door een geïnformeerde leek
worden uit gevoerd. Men maakt gebruik van standaardformules tegen bijv.
verkoudheid, maagklachten, pijn van rug, schouders en gewrichten, menstruatieproblemen,
reisziekte, allergie, zenuwontsteking,enz.
3.Orgaan-meridaan therapie of
5 Elementen-therapie.
Dit vraagt een goede opleiding en
de nodige diagnostische ervaring. Wanneer er chronische klachten zijn kan
men met juist inzicht de functie van organen verbeteren. Op een hoger niveau
kan men op de balans van het sympathisch en parasympathisch zenuwstelsel
werken en de balans tussen de klassieke elementen vuur, aarde, metaal,
water en hout herstellen. Bij chronische aandoeningen is dit bijna
altijd noodzakelijk.
De puntenkeuze vraagt hier echter
inzicht van een goede opleiding en de nodige diagnostische ervaring.
Acupunctuur is een regulatiemethode
die het evenwicht in de energieverhoudingen wil herstellen. Bij volledige
gezondheid is er een evenwicht tussen de linker lichaamshelft en de rechter
lichaamshelft, tussen de voorkant en achterkant van het lichaam, tussen
de oppervlakte(huid) en het diepe inwendige van het lichaam, tussen de
onderste helft en de bovenste helft van het lichaam.
We erven allemaal bij onze geboorte
een verschillend belastingspatroon voor onze basisenergie dat een 100%
evenwicht in de weg staat. Dit belastingspatroon vormt uiteindelijk onze
constitutie, onze sterke en zwakke plekken.
basisbehandeling van de buik
Verschillende
fasen in het ziekteproces.
De klassieke
ziekteleer van de oude Griekse Hippocrates was zo gek nog niet.
Zijn ziekteleer ging er vanuit dat kwaliteit van de circulerende sappen
in het menselijk lichaam de oorzaak waren van ziekte en gezondheid. Deze
sappen bestaan uit het bloed, lymfe, spijsverteringssappen (speeksel, maagzuur,
alvleeskliersap, gal enz.) hormonen enz. Zo ontstond de humoraalziekteleer.(Humor
= vocht, sap).
Deze ziekteleer
is later wetenschappelijk helemaal uitgewerkt door o.a. de Duitse arts
Dr.
med. Hans-Heinrich Reckeweg (geboren 1905): de zgn. Homotoxicology.
Reckeweg liet
zien dat ziekteverwekkende stoffen(toxines), wanneer deze niet worden uitgescheiden,
naar binnen werken en verschillende fases van ziekte doen ontstaan. Deze
ziekteverwekkende stoffen kunnen in het lichaam ontstaan t.g.v. verstoorde
stofwisselingsprocessen van organen, weefsels en cellen of voortkomen uit
andere ziekteverwekkers zoals een schadelijke bacterie of een virus.
Ons gehele lichaam bestaat uit cellen: de botten, het beenmerg, het afweerssysteem,
het zenuwstelsel, het bindweefsel, organen enz. Zij krijgen allemaal hun
voeding via het bloed en zij raken hun afvalstoffen via het bloed kwijt.
Fase 1.
De uitscheidingsfase.
Als door omstandigheden
de sappen vervuilen dan probeert een gezond lichaam dit te herstellen door
de activiteit van het gehele lichaam op te voeren. De uitscheidingen van
slijm, zweet, urine, smeer, tranen enz. kunnen op verschillende plaatsen
worden verhoogd en er kan koorts ontstaan. Hierdoor reinigt het lichaam
het bloed en komt zo weer in een gezonde conditie.
Wordt dit
verhindert of lukt het niet helemaal dan ontstaan op de zwakke plaatsen
(door de plaatselijk slechte micro-circulatie) een ophoping van toxines.
Uit de grote circulatie zijn de toxines daardoor bijna verdwenen, de algehele
reactie met eventueel aanwezige koorts verdwijnt dan ook meestal, maar
men is niet genezen.
Fase 2.
De reactiefase.
De verhoogde
plaatselijke vervuiling geeft een lokale reactie en een lokale verhoogde
activiteit om de vervuiling op te ruimen met roodheid, warmte, zwelling,
pijn. Er ontstaat dus een lokale ontstekingsreactie. Dit is de fase van
alle acute ontstekingen. De sinusitis, artritis, abces, neuralgie, colitis,
gastritis enz enz. Wanneer het niet lukt om door deze reactie van de toxines
af te komen dan wordt de ontsteking chronisch en zeurt meestal rustiger
door om soms vrijwel te verdwijnen. Men is moe, de symptomen nemen af maar
de toxines werken verder naar binnen en zo ontstaat de volgende fase.
Fase
3. De depositiefase.
Het lichaam
wordt reactiemoe en gaat een opslagplaats voor de toxines vormen in de
weefsels. De weefsels worden in hun functie verstoort en er ontstaan inwendig
en uitwendig in de weefsels en organen zwellingen, oedeem, stagnaties en
veranderingen. Dit is het begin van de sclerose, poliepen, neuralgieën,
spataderen, trombosevorming, hypertrofie(bijv. prostaat), galstenen, struma,
cysten enz. Wanneer de toxines verder doorwerken komen we in de volgende
fase.
Fase 4.
De impregnatiefase.
Het voorgaande
fases speelden zich af op het niveau van de sappen, nu komen we in het
stadium van de binnendringen in de cel. Er gaan veranderingen plaats vinden
in de cel. De cel gaat zich daardoor anders gedragen. In de huid ontstaat
bijv. pigmentatie, door ontregeling van het zenuwstelsel bijv. astma, maagzweer,
migraine, virusinfecties, leverbeschadiging, botontkalking, misvormingen,
enz
Fase 5.
De degeneratiefase.
De fase van
de beschadigde cel welke je vindt in het stadium van de tuberculose, artrosis,
steriliteit, de progressieve spierdystrofie, hartinfarct, pernicieuze anemie,
spondilitis, enz. In deze fase beschadigen de toxines de cel zodanig dat
deze zijn functie niet meer kan uitoefenen en uiteindelijk afsterft, of
in de laatste fase een geheel ander eigen bestaan gaat krijgen in de vorm
van een tumor.
Fase 6.
De neoplasmafase.
In deze fase
heeft de cel zich aan de sturing van het geheel onttrokken en leeft zijn
eigen bestaan. Dit is de fase van de verschillende vormen van kanker, leukemie
e.d. Wanneer het afweersysteem de gedegenereerde cel alsnog als een lichaamsvreemd
object kan herkennen dan wordt deze afgebroken of afgestoten.
Een ziekteproces
verloopt in de richting van fase 1 t/m 6, de genezing verloopt in de tegengestelde
richting.
Voorbeeld
uit de praktijk: Man (aannemer) van 40 jaar met een versleten rechter
heup. Is verder in zijn leven nooit ziek geweest. (Dit betekent waarschijnlijk
dat zijn afweersysteem onvoldoende gereageerd heeft waardoor de ophoping
van toxines bij de heup mogelijk was) Tijdens de behandeling met acupunctuur,
die hem in balans brengt, gaat hij zich telkens niet lekker voelen en krijgt
voortdurend allerlei verkoudheidsklachten en zelfs koorts. Zijn heup wordt
echter een heel stuk beter. Deze man is vanuit de 5e fase terug gekomen
in fase 2 en 1 en is dus op de goede weg. Hij verbetert uiteindelijk ver
boven zijn verwachting.
Voorbeeld
uit de praktijk: Verpleegster operatiekamer van 58 jaar heeft al enkele
jaren een zweer met fistel met veel vieze afscheiding in de keel welke
niet wil genezen. De laatste jaren hoort zij ook voortdurend stemmen in
haar hoofd. De voorgeschiedenis geeft aan met 40e jaar stoelgang chronisch
verstopt (zij kon niet naar de WC door haar noodzakelijke aanwezigheid
op de operatiekamer) dit verdwijnt na 8 jaar en zware migraineaanvallen
komen op. Na behandeling van enkele jaren door de universitaire geneeskunde
gaat de migraine vrijwel weg terwijl een zweer in de keel ontstaat en ze
begint af en toe rare stemmen te horen en ze voelt zich moe.
De behandeling
met acupunctuur brengt haar beter in balans en we zien meteen de migraine
opkomen. Heel vervelend want daar was ze van af, maar uitstekend in de
lijn van genezing. We zien na enkele weken de zweer genezen en na 1 jaar
is de migraine ook helemaal verdwenen evenals de stemmen. De stoelgang
werd ook weer moeilijk maar kon uiteindelijk ook herstellen. We zien hier
en volledige teruggang van fase 5 naar fase 1. We zien dat kwalen, die
de gewone geneeskunde als op zichzelf staande aandoeningen ziet, in de
praktijk toch een duidelijke relatie met elkaar blijken te hebben omdat
ze uiting zijn van een achterliggend ziekteproces.
|
|